Ardennenweekend Middelkamp dag 2

Zondag

Dag twee van ons Ardennen offensief. Weer zo’n stralend begin van de dag, volop zon en vandaag weer zomerse temperaturen. We beginnen deze dag met een deel van de route des legendes. Een vrij rustig begin door bosrijk gebied met af en toe een prachtig panorama op rechts. Bij dit vrij heldere weer kan je hier echt heel ver de omgeving overzien en daar is in dit vrij makkelijke deel ook alle tijd voor.

Na wat licht klimwerk waarbij de spieren, ook mede door de zon, al lekker warm zijn beginnen we aan de eerste grote uitdaging van de dag de Col de La Redoute.
Iedereen kijkt er een beetje tegenop die bekende smerige pukkel, maar vol goede moed gaan we er tegenaan.

Net in het moeilijkste gedeelte van de klim staan twee fietsers met een gebroken ketting, hier konden ze mede door de geringe snelheid het uiteengeslagen peloton om hulp vragen. “Heb je gereedschap bij je” was de vraag. Ik kon tussen het puffen en steunen nog net ontkennend antwoorden. Ik was namelijk aan het inlopen op mijn grootste concurrent van dit weekend die in dit deel behoorlijk stil viel, maar na het steilste gedeeltd snel herstelde en toch als eerste boven kwam.
Omdat we een volgauto hadden had bijna niemand iets bij zich om deze pechvogels te helpen, behalve Piet, deze dappere man met zijn enorme zadeltas waar bijna alles in zit, stopt in deze zware klim, helpt eigenhandig de twee mannen weer op weg en gaat vol goede moed weer verder met het zwaarste deel van de klim, wat mij betreft een topprestatie!
Bravo Piet, je was niet als eerste boven maar hebt wel de beste prestatie geleverd in deze klim.

Na even zoeken weer een stuk van de route des legendes opgepakt om een klein beetje op adem te komen en door naar de tweede uitdaging de Chambralles, niet zo bekend als de Redoute maar net zo zwaar, voor sommigen nog zwaarder.
Iedereen moest hier weer flink met zijn krachten smijten en met deze temperaturen is er menig zweetdruppeltje gevallen. Vooral die gemene bocht recht omhoog, een echte potenbreker, sommigen hebben hier echt een flinke vloek gedaan, nog een bocht, komt er geen einde aan? Ja de volgende bocht daar in de verte een boom alleen afgetekend tegen de lucht en de elektriciteits palen die weer zakken, dit plaatje zal bij velen bekend voor komen.
Boven weer verzamelen en iedereen is trots en blij, deze twee zware jongens zijn ook weer bedwongen.

Na nog wat licht op en af weer over de route des legendes is het voor de meesten echt tijd voor het versterken van de inwendige mens. Geen omeletten deze keer, terwijl het ene deel van het peloton zich te goed doet aan een flinke bord Vlaamse frieten doet de anderen het wat rustiger aan met een tosti of een kop soep.

Ook nu weer gelijk na deze stop bergopwaarts, een niet zo’n moeilijke klim maar voor sommigen ligt hij toch wat zwaar op de maag, altijd weer lastig na een poosje rustig zitten.
Na de laatste slotklim waar iedereen nog even flink alles geeft, of was het een finale van een tourrit, overleggen we bovengekomen nog even de afdaling en de afslag die we niet moeten missen!
Niet iedereen is nog bij de les, ook nu weer sleurt de afdalingspecialist Wim het halve peloton op volle snelheid langs de afslag. Deze mannen moeten nog een flink eindje om maar halen wel de hoogste snelheid van heel het weekend.

Met enige vertraging nemen we nog een lekkere versterking voor we naar huis gaan.
Afstand: 95km Hoogtemeters: 1668m
Moe en voldaan gaan we weer terug naar het mooie maar toch wel erg vlakke Zeeland.
Nel en Sonja bedankt voor de heerlijke maaltijden.
Eric bedankt voor de organisatie, en de volgende keer luisteren naar Wim, waalse politie?……….VLUCHTEN!!!!!