Col de Benas

Vrijdag 28 september

Col de Benas
Rit Alti: 1517m
Max Alti: 876m
Gem: 5%
Max: 15%
Afstand: 85km

Vandaag de finale rit van deze vakantie! Na een regenachtige dag gisteren weer volop zon en een aangenaam fietstemperatuurtje.
Voor deze dag heb ik uit het mapje “Privas” de rit “Col de Benas” gekozen.
Een kort maar heftig ritje, omschreven als “Trés difficile”.

Als opwarmer richting Privas de Col de Viaux en Col du Trible, bekend terrein inmiddels. Ook het smerig vals omhooglopend deel naar Moulin a Vent heb ik vorig jaar ook al eens onder de wielen gehad.
Voordat ik Privas binnenrij heb ik al ruim 14km geklommen, en kan ik mij opmaken voor de rondrit “Col de Benas”.
Eerst nog een stukje door het drukke centrum van Privas, de borden Zone du Lac volgen en over de drukke ringweg (D2). Net voor het buitenrijden van Privas staat een bord rechts, Cote du Baron.

De eerste kilometer loopt rustig omhoog, maar na de laatste huizen en een flauwe bocht volgt er een stuk van zeker 4 a 5km met percentages ruim boven de 10%, zelfs stukken van 15%. Dus dit noemen ze hier “Trés difficile” vrij vertaald “verrot zwaar”.
Na een paar kilometer doet alles in je lijf zeer, je hapt wanhopig naar lucht, je verlangt naar de top, en je weet niet hoe lang dit nog zo door gaat!
Terugdraaien? Néé, doorgaan! Stampen!
Een verrassend zwaar gedeelte voor een Col van gemiddeld 5,9% (volgens het beschreven hoogte profiel).
Je ziet je zelf ook gewoon opstijgen vanuit Privas, de stad waar je net nog door heen fietste is een klein miniatuur stadje in het dal geworden. Nog een zware kilometer door een stuk bos. Vanuit dit bos kom je op een soort plateau met ruim zicht op de omringende bergen.

Veel minder steil hier, dus tandje erbij nog even doortrekken voor het laatste klimgedeelte van deze rit.
Als je de windmolens in zicht krijgt is het nog maar een stukje naar de top van Col de Benas.
Na een klein vlak gedeelte duik je over de D7 naar beneden richting Privas. Een prachtige bochtige afdaling van 13,5km.
Privas is op deze manier al weer snel in beeld, nog even door het stadcentrum waar de avondspits al begonnen is, de drukke N384 tot aan le Pouzin, hier linksaf en meteen weer rust en stilte op deze lokale weg.

Een binnendoor weg naar La Voulte met nog een klein pittig klimmetje naar Rompon, het toetje van deze rit en deze vakantie.
Een behoorlijk pittige afsluiting van de vakantie deze rit, Cote du Baron is zeker zo zwaar, zoniet nog zwaarder dan de Serre Mure!
Afgezien en genoten!!!!!!!!!!!!

Col de Serre Mure

Woensdag 26 september

Col de Serre Mure
Rit Alti.:1169m
Max Alti.: 843m
Gem: 5%
Max: 13%
Afstand: 63km

1, 2, 3, 4, 5………
20 trappen los van het zadel, op de pedalen, 40 trappen in het zadel. Zo tel ik de eerste vier zware kilometers van de Serre Mure mijn pedaalslagen, ik rij geconcentreerd omhoog en probeer mijn ademhaling onder controle te houden.
In de eerste bochten is het zo steil, grrrrrr!!! dit gaat niet vanuit het zadel dus wat extra trappen staand!
Mijn vierde beklimming van deze puist, het blijft zwaar, maar inmiddels weet je waar je aan begint en hoe je moet doseren.

Na de eerste zware 4km gaat het een stuk beter, beter dan in het voorjaar. Deze keer ook geen rugpijn, en toch niet al te licht getrapt.
Het muurtje op de top komt sneller in zicht dan verwacht, dat geeft moraal! Géén tijd opgenomen, maar zou dit de snelste zijn?

In de afdaling langs de Gorges begint het even licht te regenen. Gelukkig niet zo hard als in het voorjaar, toen was het hier in de zelfde afdaling spekglad.
Nu is de weg nog vrij droog, de regen gaat al snel over in lichte motregen.
Tijdens de klim naar Le Chambon de Bavas over de D2 is het alweer droog. Dus kan ik me weer flink warm trappen in het laatste zware gedeelte van deze rit. Hier weer stukken met klimpercentages van 10 tot 12%.
Nu nog naar St. Cierge la Serre een verschil van 128 hoogtemeters overwinnen in 8km. Een vrij gemakkelijk gedeelte hier, af en toe zelf nog een stukje doorrammen op het buitenblad!

Vanaf hier is het de Col de Viaux langs de steile kant afdalen. Op links zie ik inktzwarte wolken snel naderen. En ja hóór, bij het begin van de afdaling begint het ook gelijktijdig behoorlijk te regenen en liggen sommige bochten spekglad.
De gemiddelde snelheid kan ik in deze afdaling niet meer omhoogkrikken, toch liever heelhuids beneden komen!

Een vrij korte rit, met behoorlijk lastig klimwerk. Ondanks de regen in de finale een mooi rondje…………..

St. Romain de Lerps

Dinsdag 25 september

St. Romain de Lerps
Rit Alt.: 1593m
Max Alt.: 800m
Gem: 4%
Max: 13%
Afstand: 90km

Bij het vroege vertrek vandaag geen hoge temperatuur, wel zon maar veel wind en veel wolken. Een heel verschil met de tropische omstandigheden van de afgelopen dagen.
Op de brug over de Rhone krijg ik zelfs even het gevoel als bij ons thuis op de Zeelandbrug, op de pedalen licht omhoog lopend met een flinke koude noord-ooster tegenwind de brug over!

Het eerste deel van 7km gaat noordelijk en is vrij vlak tot aan St. Georges les Bains. Hier neem ik één afslag te vroeg en kom via een binnendoor weg, die gelijk al met stukken van 10% omhoog loopt, door de buitenwijken van dit stadje weer op de juiste route.
Vanaf dit gedeelte staan er vier beklimmingen op het programma, met daartussen telkens een stukje dalen.
De vier vandaag zijn, Col de Rotisson, Col de Gazareau, Col de la Justice en de al meerdere keren genoemde Col de Serre Mure, bij elkaar zo’n 30 kilometer klimwerk.

Ik begin in een heerlijk zonnetje te klimmen en ben al gauw op temperatuur, na een uurtje fietsen trekt toch af en toe een flinke wolk voor de zon en zakt de tempratuur aanzienlijk, vooral op de hogere gedeeltes van de route is het koud, zo rond de 11 graden.
Bij het klimmen eigenlijk best wel een lekker temperatuurtje, maar bij het afdalen weer ijskoud. Gelukkig zijn de afdalingen hier niet zo lang.
Vandaag voor het herstel van de zware inspanning van gisteren, een wat lichtere versnelling gekozen, en vooral niet te snel bergop!

In St Romain de Lerps is het draaipunt en zakken we weer af in zuidelijke richting, vandaar de naam van de tocht.
Nog wat licht klimwerk naar Vernoux (Col de Justice), een lichte afdaling van 7km, dan de slotklim de Col de Serre Mure.
Vanaf deze zijde (NW) kort maar hevig, een zwaar stuk van bijna 4km waar de percentages oplopen tot 13%. Daar ik vandaag nogal spaarzaam gereden heb verteer ik dit zware stuk zonder problemen.
Wordt nog vriendelijk toegezwaaid door een ouder echtpaar die voorzichtig afdalen op sportieve fietsen, die hebben de Serre Mure dus vanaf de zware kant gedaan, respect voor deze mensen!!

De zware (zw) zijde is niet alleen naar boven moeilijk. Naar beneden loopt de snelheid zonder probleem naar de 70km, maar pas op voor de verraderlijke bochten! Een spectaculaire afdaling die bij een touretappe zeker voor de nodige spanning zou zorgen.
Na dit spektakel stuk nog een vlak stukje van 5km naar La Voulte, nog even de brug over, waar de wind die is gedraaid nu weer schuin tegen blaast.
Een minder zware dag dan gisteren, morgen terug naar Col de Serre Mure, en dan de “zware” kant omhoog!
Het is iedere dag weer een ontdekkings reisje hier in de Ardeche, zoveel verschil in landschap, omgeving en natuur. Prachtig!!!

Col des 4 Vios

Maandag 24 september

Col des 4 Vios
Max Alt. 1185 m.
Rit Alt. 1641 m.
Gem. 4%
Max. 12%
Afstand 107km.

Vanuit onze standplaats La Voulte is het meteen op de pedalen voor Col des Viaux.
Deze klim is inmiddels al bekend terrein. Een flinke opwarmer van 9km, niet al te zwaar, maar hier en daar toch stukjes van 11 tot 12%.
Ook hier weidse vergezichten afgewisseld met heerlijk verkoelende stukjes bos.

In St. Cierge la Serre zit het grootste gedeelte van de klim erop en volgt een lange afdaling waar je nog flink kan meetrappen, maar oppassen voor de scherpe bochten hier. Veel kastanjebomen, dus liggen de bochten in deze periode behoorlijk bezaaid met enorme kastanjes en veel pulp van de platgereden exemplaren!
Na nog een kort klimmetje naar Chambon de Bavas krijg je een prachtige, technische afdaling over de D2 richting Ollieres. Ook deze afdaling is voor mij bekend terrein dus loopt het metertje al gauw naar dik 50 per uur.

Eenmaal op de D120 volg je de Eyrieux tot aan St. Saveur de Montagut, een vrij vlak gedeelte.
Na 5km is het voorlopig klaar met het vlakke werk, hier begint vanuit de rivier de Eyrieux (Alt. 189m),de lange klim naar Col de 4 Vios (Alt. 1185m)
Het is bijna 25 kilometer klimmen, hier weinig vergezichten, wel veel bos. Even voor Saint Pierreville geef je, in een stuk afdaling van 4km, weer snel ruim 100 meter van de gewonnen hoogte meters prijs.
Ik ga hier niet voluit want er volgen nog 12 zware kilometers. De grootste tegenstander vandaag tijdens het klimmen was wel de warmte, door de constante druk op de pedalen behoorlijk pijnlijke en brandende voetzolen, afzien!!!

Vanaf de Col de 4 Vios, het hoogste punt, is het afdalen naar Col de Fayolle (Alt. 877m) nog verder afdalen Col de Sarrasset (Alt. 825m) en nog een klein stukje omhoog naar Col de l’Escrinet (Alt. 835m)
In dit gedeelte geen last van de warmte maar van de kou, op deze hoogte een veel lagere temperatuur, vele kilometers in de schaduwzijde van de berg, de harde tegenwind, geen windstopper (vergeten!), het is een poosje echt rillen op de fiets.

Na de Col de l’Escrinet is het een lang stuk afdalen naar het Rhone dal over de drukke N104 waar de avondspits al begonnen is, het zonnetje is er weer bij en de temperatuur een stuk aangenamer.
Door de drukke stad Privas en dan nog licht dalend naar La Voulte.
Het toetje, een laatste korte klim naar Rompon laat ik links liggen, de batterij is leeg!!
Het was weer een prachtige toer, toch vind ik de rit andersom (verslag Adeche dag 3 voorjaar) nog indrukwekkender.

Vernoux en Vivarais

Zondag 23 september

Vernoux en Vivarais
Max. Alt. 727 m.
Rit Alt. 1114 m.
Gem. 3%
Max. 11%
Afstand 84 km.

De Ardeche.

Weer terug thuis, zo voelt het althans wel voor mij!
Ondanks een heerlijk weekje Italië is dit toch mijn fietsgebied. Tijdens mijn vorige vakantie in het voorjaar heb ik in verschillende stadjes mapjes met fietsroutes gekocht (office de tourisme).
Vandaag mijn eerste route uitgeprobeerd, de helft van de route was voor mij al bekend gebied maar ook de andere helft bleek een aangename verrassing.

Het was deze middag tropisch warm, het begin van de route vanuit La Voulte begint al meteen met een stevige klim, en dat met deze temperaturen is behoorlijk zwaar.
Het is maar 8km klimmen maar mijn zeem hangt al als een nat washandje aan mijn kont, eenmaal boven heb je ruim zicht op de omringende bergen en zie ik vanuit het noorden een flink wolkenpak oprukken.

Na een heerlijk stukje afdalen ben ik alweer aardig droog geblazen en begin ik aan het volgende klimgedeelte, een makkelijk stuk van 10km van 5% met enkele stukken van maximaal 7%, inmiddels is de zon de meeste tijd achter de wolken verdwenen en daardoor de temperatuur gezakt, en mijn snelheid toegenomen.

Vanaf Vernoux begin ik aan een gedeelte wat voor mij nog niet bekend was, een mooi stuk wat zich voornamelijk door bos omhoog en omlaag slingert.
Op het hoogste punt vandaag (727m) nog een prachtig uitzicht over het vlakke deel van het Rhone dal met in de verte Valence en daarachter de uitlopers van de Alpen.

Nog een geweldige afdaling, waar je (als je hier de bochten kent) lekker naar beneden kan knallen.
Nog 5km vlak en weer terug in La Voulte met 1114 hoogte meters op de teller. Heerlijk gefietst!!!!