Ardèche, ZWAAR favoriet!!!

Veel fietsers en fietsgroepen zoeken de bekende cols op om te beklimmen, meestal in de Alpen of Pyreneeën of dichter bij huis de Vogezen.
Het is ook prachtig in navolging van de profs deze beklimmingen te doen, geweldig om die bekende cols op te rijden met vaak al die bekende namen op de weg gekalkt. Het nadeel is, het zijn meestal drukke paswegen (langsrazend verkeer), er zijn door de lange beklimmingen soms moeilijk rondjes uit te zetten. Veel meer geniet ik van de rust en natuur van de minder bekende cols, en de inspanning is vaak net zo zwaar.

Minder bekend maar!
Favoriet bij mij is de Ardeche, woeste natuur, veel bos (extra verkoeling bij de soms zeer hoge temperatuur), rust ( op sommige wegen kan je een half uur rijden zonder een auto tegen te komen)
Wil je het rustig aan doen dan blijf je bij de rivier! Heb je er echt zin in dan kan je vanaf de rivieren constant omhoog, zelfs tot wel 1650 meter, al zijn de stijgings percentages niet zo sterk vergeleken met de Alpen, toch bijna net zo zwaar!

Ook de Haute-Marne is zo’n gebied, de heuvels zijn net iets zwaarder dan in de Ardennen. De dorpjes hier zijn zo anders, oud, nostalgisch, echt op z’n Frans.
Ook in dit gebied weinig autoverkeer.
Wil je de bekende Cols van de Tour fietsen dan moet je in de Alpen of Pyreneeën wezen, wil je genieten van de natuur in combinatie met een sportieve uitdaging dan kan je beter voor de Ardeche en de Haute-Marne kiezen.

Ook veel fietsers en fietsgroepen zoeken bekende toertochten uit om aan deel te nemen, Amstel Gold Race, Luik Bastenaken Luik enz. (zo ontzettend druk!, te druk!!, stress!!!, lees de laatste verslagen van fiets maar eens door!!)

Minder bekend maar!
Ook ik heb deze ritten gereden, maar het meeste geniet ik toch van de tochten van de Vlaamse Wielerbond, minder massaal, perfect verzorgd door prachtig en vaak heuvelachtig gebied.

Ardeche week, dag 6

Col de Croix Creyserant
Col de Moulin Vert
Afstand: 60km

Een wel heel speciale laatste vakantie dag. We krijgen s’ochtends het bericht uit Nederland van de geboorte van ons eerste kleinkind, een kleindochter. Wel tien dagen te vroeg maar alles gezond en wel.
We worden door onze gastheer en gastvrouw, Peter en Marianne verrast met geroosterd stokbrood met muisjes (op z’n Frans, i.p.v. beschuit met muisjes), héél lief!

Het is al te laat om nu nog naar Nederland te vertrekken, dus gaan we zoals gepland eerst naar de vrijdagmarkt van La Voulte, onze traditionele afsluiting van de vakantie.
Natuurlijk was de gloednieuwe oma volop aan het snuffelen tussen de baby spullen.
Na de markt nog even gezellig op een terras, vooral veel bellen naar Nederland voor alle informatie, een paar heerlijke glazen champagne voor oma en een paar biertjes voor opa.

s’Middags toch nog maar even de rennerskleding aan voor een verkort ritje in heerlijke zomerse temperaturen.
Weer over de D261 richting St. Julian-du-Gua, na zo’n 5 kilometer links de D244 richting Privas, een constante slingerweg omhoog met prachtige panorama’s, afgewisseld met heerlijk koele stukjes door donker bos tot aan het bord Col de Croix Creyserant. Hierna een mooie afdaling en weer een stukje omhoog naar Col de Moulin Vert.
Op de top rechtsaf constant naar beneden over de D2 naar Privas, een pracht afdaling, ook zeer geliefd bij motorrijders. Het leek wel even koers met al dat motorgeronk rond mij heen.
In Privas het Office de Tourisme even bezocht, alvast een mapje fietsroutes voor de volgende vakantie ingeslagen!!

Weer terug naar de D2, vanuit Privas gaat het direct weer omhoog, een heerlijk lopende klim van ongeveer 8 kilometer in een heerlijk zonnetje, wat een dag, dit is écht afzien (nog even voluit in de laatste klim, tellertje vrijwel constant tussen de 17-19km per uur) en tocht écht genieten!
Weer boven op de Col de Moulin Vert volg ik nu de D2 richting les Ollieres, bijna 11 kilometer naar beneden met enkele stukjes vals plat naar boven. Vooral de laatste 3 kilometer is weer zo’n mooie afdaling (net opnieuw geasfalteerd) richting het dal van de l’Eyrieux.

Nog een klein stukje door de avondspits op de D120, kreeg weer volop de ruimte, maar één chauffeur vergat de lengte van zijn aanhanger en kwam iets te snel terug, het ging gelukkig goed maar altijd blijven opletten!
Als laatste het stukje vals plat omhoog naar de Moulinage, nu niet treuzelen maar voluit de laatste 9 kilometer!!!
Een kort ritje van 60 kilometer, niet vlak, alles op en af, het hoogste gemiddelde van heel de vakantie!
Toch niet slecht voor opa zijn eerste ritje?

In totaal deze week 480 (Ardeche)kilometers.

Ardeche week, dag 5

Col de Comberon
Col de Ceyssouan
Col de la Faye
Afstand: 102km

Weer volop zon, snel de fiets even doorsmeren, de nog natte schoenen aan en weg.
Vandaag een deel van de route van zondag in omgekeerde volgorde. Eerst via de D261 lekker lostrappen naar le Moulinon, een klein stukje de D120 volgen tot les Ollieres-s-Eyrieux hier linksaf de D2 volgen, een lange niet te zware klim van Col de Comberon (13 kilometer).

Vooral de eerste 6 kilometer is een prachtig stuk met weer van die prachtig mooie uitzichten. Hierna is het een stukje afdalen naar Silhac en le Belay, en krijgen we alweer de volgende klim de Col de Ceyssouan, ook weer 9 kilometer klimmen. Een iets zwaardere klim dan de voorgaande. Vanaf het bord Col de Ceyssouan gaat het licht bergafwaarts, voorbij Chalencon duik je echt naar beneden, een prachtig uitzicht op de linkerkant, maar je kunt er niet te veel van genieten want de afdaling is erg technisch (bochtig).
Bij Pont de Chervil weer de l’Eyrieux over de D120 een klein stukje volgen en gelijk weer links richting Gluiras.

Het gaat nu weer vanaf de rivier gelijk omhoog, weer genieten van hetzelfde uitzicht, maar dan van de andere kant van de rivier. Wel kost het in deze klim steeds meer kracht (de kilometers gaan al aardig meetellen).
Het is een klim van 10 kilometer, maar wel de zwaarste van de dag. Dan duik je gelijk zo’n 8 kilometer naar beneden door een prachtig bos. Geen stukje vlak meer nu, gelijk weer 3 kilometer fel omhoog naar St. Pierreville en Fausuc, dan weer 3 kilometer naar beneden razen en aanzetten voor het laatste lastige stukje van enkele kilometers naar St.Etienne de Serre. Vanaf hier is het grotendeels vals plat naar beneden naar de Moulinage.

Het was weer een pracht ronde met het lastigste gedeelte na Pont de Chervil, géén stukje vlak! Het weer was gewoonweg ideaal, en mijn schoenen wéér droog!!

Ardeche week, dag 4

Col de Serre Mure
Col de Montreynaud
Afstand: 93km


Weer een bewolkte dag vandaag, vanochtend eerst een uitstapje naar de markt van le Cheylard, even gezellig rond snuffelen op deze markt waar het om elf uur echt begint te regenen, als we weer richting moulinage gaan zien we nog net een flinke groep Belgen uit een café op de fiets stappen en de regen trotserend verder trekken (dappere mannen!).
s’Middags knapt het wat op en vertrek ik voor een wat ingekorte rit. Weer terug naar de voor mij zo bekende “Col de Serre Mure” (het blijft een uitdaging, ieder jaar weer!).

Vanuit de Moulinage de D261 op richting le Moulinon, licht dalend gaat het op de fiets net zo snel als met de auto! In le Moulinon rechts de D120 20 kilometer volgen (licht stijgend en licht dalend) langs de l’Eyrieux tot St. Laurent-du-Pape, hier gelijk links de D21 en gelijk aan de bak voor de Col de Serre Mure.
Het is en blijft een kuitenbijter, een monster van slechts 8 kilometer, maar een geweldige kick als je weer boven bent.

Deze keer trek ik door na Vernoux-en-Vivarais over de D2 richting Col de Montreynaud. Het is van deze kant niet echt een zware klim, na wat licht op de trappers lopen ben je na 8 kilometer boven bij het bord “Col de Montreynaud”.
Hier zie je in de diepte Lamastre liggen (op 7 kilometer), dit moet dus (terug vanaf Lamastre) wel een pittig klimmetje zijn.

Door mijn late vertrek en dreigende zwarte wolken rond mij heen besluit ik niet verder te gaan en keer om.
In Vernoux begint het al licht te regenen, na Vernoux in de afdaling van de D231 (Gorges) plenst het, de weg is hier en daar een waterval en spekglad, de avondspits is begonnen, veel tegenliggers maken het nog lastiger. Jammer, normaal is dit zo’n mooi gedeelte, nu was ik blij dat ik zonder kleerscheuren beneden kwam.

Nog een stuk over de inmiddels drukke D120 (toch wel veel respect voor de fietsers hier, de auto’s passeren zeer ruim, behalve die enkele Nederlandse vakantieganger natuurlijk!).
Nog het laatste stukje vals plat omhoog om weer een beetje op temperatuur te komen. Thuis snel het natte spul uit en een heerlijk warme douche.
Mijn eerste ritje in de regen in de Ardeche in drie fietsvakanties, toch niet echt slecht!

Ardeche week, dag 3

Col de la Fayolle
Col de Quatre Vois
Col de Mezilhac
Col de Joux
Gerbier de Jonc
Afstand : 102km

Vanaf de Moulinage in zuidelijke richting is het ongeveer 10 kilometer vals plat omhoog naar St.Julien-du-Gua, in dit kleine plaatsje begint gelijk het eerste colletje. Slechts 3,5 kilometer lang maar met een behoorlijk stijgings percentage, krijg nog even “bon courage” toegewenst door een vroege roker.
Kom al flink op temperatuur boven op de Col de la Fayolle. Je zit hier al op ruim 1000 meter, het is kaal en de mistral blaast hier behoorlijk vandaag, bezweet en een koude wind, dus snel het windjack aan.

Gelijk door, lichtlopend omhoog naar Col de 4 Vois, met hier en daar wat stevig klimwerk, extra lastig door de mistral die hier stevig op kop zit.
Het uitzicht hier is geweldig, je hebt het gevoel of je op het dak van de wereld rijdt, overal rond je heen de toppen van de bergen.
Zelfs hier nog sneeuw in de verte op de hoogste top in de omgeving (Mt. Mezenc alt. 1751 m.)

Vanaf Col de 4 Vois is het nog wat op en af naar Col de Mezilhac. Hierna een lange slinger afdaling richting Sardige, sommige stukken heerlijk in het zonnetje, de donkere stukken ijzig koud.
Aan deze kant komen me veel fietsers tegemoet, het lijkt me ook wel een mooie klim (iets voor de volgende reis!). Nog even wat schapen ontwijken in de afdaling, je moet ze echt stapvoets passeren want ze kunnen alle kanten oprennen.
Na deze mooie afdaling weer een stukje vlak, heerlijk in de zon en uit de wind, lekker temperatuurtje.

Zeker na Dornas, hier is het gelijk links, een slecht stuk weg en klimmen, na Eyriac wordt het echt klimmen, lang is het niet maar knap lastig, op de pedalen, in het zadel, op de pedalen enz. een moeilijk stuk om je ritme te vinden.
Je moet hier flink op je adem trappen, na Sauveille heb je het zwaarste gehad en daal je razend snel naar St. Martial.

Bij de splitsing van de D237 begint het klimmetje naar St.Martial, hier wordt col Gerbier de Jonc al aangegeven, je moet even scherp links draaien en je bent er aan begonnen. Van hieruit is het maar 10 kilometer naar de top, maar het zijn wel zware kilometers.
Mijn vorige beklimming van de Gerbier begon in St. Martin-de-Valamas met een aanloop van 15 kilometer licht klimwerk, de klim van vandaag voelde zwaarder aan, maar het blijft toch een van mijn lievelings cols!!

Na de top de D378 op, hier vooral genieten van het uitzicht, de mistral blaast ook hier weer behoorlijk. Nu is het ruim 10 kilometer dalen met ruime overzichtelijke bochten. Toch maar niet te hard naar beneden want de mistral blaast hier van alle kanten tegen je aan, en je wordt af en toe behoorlijk heen en weer geslingerd.
Ook af en toe wat inhouden om dat prachtige uitzicht op je in te laten werken. Na Mezilhac nog even op de trappers tot aan Col de 4 Vois, lekker uitbollen (met de mistral in de rug) naar Col de la Fayolle, en het laatste stuk naar de Moulinage.
De laatste 24 kilometer is bijna alles afdalen, dus wel goed voor het gemiddelde.
De mooiste rit van deze vakantie tot nu toe!!!

Ardeche week, dag 2

s'Ochtends, donker, somber, lichte regen. Dus gaan we eerst maar de nodige boodschappen doen. Omdat het toch regent gaan we via La Voulte (bekend terrein!) naar Livron (zeer bekend terrein!!). Het gaat steeds harder regenen, het wordt zelfs hollen om een beetje droog in de winkel te komen. Ook de vrachtwagen chauffeur (met een hele grote trailer) op het parkeerterrein had niet veel zicht, had een auto geramd en stond nog maar een paar centimeter van mijn auto af, toch nog een beetje geluk vandaag, zie zulke schade gevalletjes maar eens te regelen in Frankrijk.

s’Middags blijft het volop regenen.
Het is hier bijna vier maanden droog geweest, voor het land was de regen welkom.
Niet voor mij, dus een beetje pech. Extra rustdag!!

Ardeche week, dag 1

Col de Ceyssouan
Col de Comberon
Afstand : 123km

Vandaag ziet het weer er een stuk minder mooi uit dan gisteren, de temperatuur is een stuk gedaald en er hangen dreigende wolken. Toch vol goede moed vertrokken bij een flauw zonnetje.

Vanuit ons verblijf de D261 in zuidelijke richting opgedraaid. Het is dan naar St.Ettienne de Serre bijna 20 kilometer vals plat omhoog.
Je fietst hier helemaal alleen maar toch is er volop leven om je heen, constant geritsel in de berm met af en toe een overstekende hagedis.
Er zijn hier ontzettend veel hagedissen, meestal van die kleine bruine, maar soms ook van die grote fel groene.
Na St.Ettienne afdalen naar St.Pierreville, daar de zondagmarkt gepasseerd en door naar Gluiras. Voor Gluiras de eerste klim van vandaag (6 km), deze colletjes hebben geen naam maar tellen op zo’n afstand toch behoorlijk mee.
Na Gluiras weer een stukje dalen, voor Beauvene vlakt het af, hier gaat het licht op en af tot Aurance.
In Aurance rechts richting St.Michel d’Aurance en een snelle duik naar beneden naar de D120.

Deze mooie (maar drukke) weg langs de rivier l’Eyrieux tien kilometer gevolgd tot Pont de Chervil.
Hier linksaf over de rivier richting Chalencon, en gelijk de 2e echte klim van de dag. Vanaf de rivier gaat het hier serieus omhoog, met telkens geweldige uitzichten op de rivier en de D120. Na Chalencon links de D241 richting top Col de Ceyssouan, ook weer een mooi stuk weg door prachtig bosgebied, met hier en daar open stukken.
Bij de splitsing bij het bord “Col de Ceyssouan rechts richting St.Jean Chambre. Nu voorlopig wat afdaalwerk tot Fontbonne, daarna gelijk weer aan de bak voor de volgende col, Col de Comberon.

Hier krijg ik een Franse collega fietser in het vizier, die ik na enige tijd en inspanning passeer, de benen zijn weer goed hersteld na de rustdag!

Hij kan of wil niet inpikken dus alleen verder richting Silhac, het laatste steile stukje van de Comberon. Hierna is het alleen nog maar afdalen over de D2 met de laatste kilometers weer geweldige uitzichten op het dal en de l’Eyrieux.
Nu nog een stukje westelijk de D120 volgen tot le Moulinon, en het laatste stukje valsplat (9km) naar de Moulinage.

Het weer viel, op wat dreigende wolken in de verte, veel mee. Het was gewoon ideaal fietsweer. Het rondje van vandaag was ook prachtig mooi, en ging veel over het parcours van de Ardechoise, maar dan in tegenovergestelde richting.
Heel veel bos met hier en daar zeer mooie panorama’s, maar wat het meeste opvalt na een week Alpen is de rust!

Het biertje smaakte best na deze rit!

Ardeche week, Aankomst

Aankomst
Bij aankomst in de Ardeche tropische omstandigheden, temperaturen ruim boven de dertig graden en volop zon.

Een hartelijke ontvangst op ons vakantie verblijf voor deze week “Moulinage du Sablas”, een voormalige zijdefabriek omgetoverd tot luxe vakantieverblijven.
Ideaal verblijf voor mensen die rust en natuur zoeken, het enige geluid wat overheerst is het ruisen van de rivier.

Jacqueline is hier zelfs nog een beetje parttime boerin geweest, was behulpzaam bij de verzorging van de kleine lammetjes, en had hier in alle rust weer veel inspiratie voor haar kunstwerken.

Voor fietsers die van een klein beetje uitdaging houden is dit adres the place to be.
Van hieruit zijn er prachtige route’s uit te zetten, het maakt niet uit welke kant je op fietst het is overal even mooi.
Dat belooft wat voor deze week!!

Alpen week, dag 6

Dag 6
Col de Corbier
Afstand: 30km

In de ochtend regen en mist, na de lunch (een stevig soepje met vers stokbrood van Jacqueline), begint de zon door te breken.
Het plan is nogmaals Col de Corbier aan beide kanten te beklimmen, deze keer in combinatie met Col de Bassachaux.
Eenmaal onderweg wordt het drukkend warm, tijdens het begin van de klim flinke maagproblemen, een te stevig soepje denk ik! Ook de benen voelen moe en slap aan.
Ik besluit op de top niet door te rijden, morgen hebben wij nog de reis naar de Ardeche en volgende week wil ik ook fit zijn.
Dus draai ik op de top en daal terug naar de D902 die ik nog even in noordelijke richting volg tot Pont de Gys, daar nog een stukje klimmen naar le Biot, door le Biot en gelijk weer rechts, nog een stukje afdalen en terug naar St.Jean d’Aulps.

In totaal deze week 400 (Alpen)kilometers.

Alpen week, dag 5

Dag 5
Col de la Ramaz (oost)
Col de la Savoliere
les Gets (noord, zuid)
Afstand : 70km

Weer een stralende dag vandaag, lichtlopend klimwerk vanuit het vertrek tot aan les Gets, na les Gets een stukje bochtig afdalen op de D902 tussen de auto’s van de ochtendspits tot Pont des Gets, daar rechtsaf richting le-Praz-de-Lys, meteen in de stilte die alleen verstoord wordt door fluitende vogels.

Hier begint het ook gelijk weer te stijgen (Col de la Savoliere), na een bocht naar rechts wordt het nog steiler en gaat het ongeveer drie kilometer recht omhoog met percentages van 10 tot 13%. Gelukkig begint het hierna omhoog te slingeren, zodat je af en toe in de bochten wat kan ontspannen, maar het blijft nog een paar kilometer worstelen tot het wintersport plaatsje le-Praz-de-Lys. Daar wordt het vrijwel vlak met zelfs nog een stukje licht afdalen.

Hier zie de Col de la Ramaz omhoog lopen, het lijkt ontzettend steil, maar valt als je er mee bezig bent wel mee, zeker in vergelijking met het stuk voor le-Praz-de-Lys.
Ook de aanmoedigingen van de buslading toeristen die hier lopen geven de fietser weer wat moed.
Eenmaal boven wordt je beloond met een geweldig uitzicht op de Mont Blanc.

Na deze zware inspanning is het voorlopig afdalen tot Mieussy. Heerlijke overzichtelijke bochten en een perfect wegdek zorgen dat de snelheid flink oploopt. Door het drukke plaatsje Mieussy, dan vrijwel vlak een stuk de D907 volgen richting Taninges. Hier blaast de wind fel tegen, niet alleen in Zeeland kan het flink waaien maar ook hier in zo’n bergdal.

Na 7 kilometer begint het weer te klimmen naar les Gets, hetzelfde stuk waar ik gisteren niet meer vooruit te branden was, verteer ik nu zonder veel moeite!
Na les Gets nog een lekker stukje uitbollen naar St.Jean d’Aulps. Weer een lekker stukje gefietst vandaag, met voor mij toch wel de zwaarste klim in deze Alpenweek.

Alpen week, dag 4

Dag 4
Col de Feu
Col de Jambaz
les Gets
Afstand : 138km

Vandaag vertrek ik met een waterig zonnetje richting Thonon-les-Bains, het wegdek is nog nat van de gevallen regen, maar droogt in de zon al snel op.

Vanuit St.Jean is het 23 kilometer ligt dalend naar Thonon.
Eenmaal in Thonon, waar de zon nu volop straalt, even zoeken naar de D72, hier begint het al gelijk licht omhoog te lopen, en zie je rechts het lac Leman (Meer van Geneve) met aan de overkant Zwitserland.
Allinges voorbij en de borden Col de Feu, Col des Arces volgen. Nog een paar Franse renners ingelopen die een poosje aan mijn wiel plakken en vervolgens hun eigen weg kiezen.

Na Orier begint Col de Feu regelmatig omhoog te slingeren met steeds weer het zicht op het meer, stukken door het bos, weilanden. Heerlijk stil dit gebied.
De col is best lastig, weinig rustpunten. Als je bij het bord "Col de Feu" bent krijg je als toetje nog een extra kilometertje klimmen. Dan een lastige afdaling over een zeer smalle weg.

Door de snelheid bij het afdalen pakte ik bij de splitsing net de verkeerde weg en ben ik gaan dwalen waardoor ik op de Col de Jambaz terecht kwam, in plaats van Col des Arces.
Ben toen een heel stuk naar het zuiden gereden en kwam bij St. Jeoire uit waar de teller al op 100 kilometer stond, en ik nog 38 kilometer voor de wielen had.

De pijp was al aardig leeg en gelukkig was het voorlopig een stuk vlak, maar na Tanninges, de klim naar les Gets zat ik er ineens helemaal doorheen.
Het was drukkend warm geworden, mijn nek deed zeer (te lange stuur voorbouw misschien?) en de benen wilden niet meer.
Op een gegeven moment werd ik gepasseerd door een Française, type Jeannie Longo, mager en pezig. Ik moest ze zo maar laten rijden, niet echt een oppepper voor de moraal. De 12 kilometer naar les Gets zijn niet echt steil, maar wat was ik blij les Gets te zien.

Hierna nog wat afdalen naar Morzine en St.Jean. Een zware rit!
De geplande route van 110 kilometer werd bijna 140 kilometer. Toch de hoogste gemiddelde snelheid gereden, te snel begonnen denk ik.