Dag 5 --- Col du Portillon, Col de Peyresourde

Afstand : 87km
Rit alt. 1767hm
Max. alt. 1545hm
Gem. 5%
Max. 12 %

Vandaag weer het zelfde kwartet, Roel, Ted, Nico en Arend, Piet sluit zich ook aan voor een rit over de Portillon (oostzijde), en als we nog wat kracht in de benen hebben de Peyresourde.

Eerst weer de vrij vlakke drukke weg richting Spanje, weer zo ver mogelijk op rechts op een rijtje achter elkaar. Na nog geen kilometer hoor ik achter mij een enorme knal, wat gebeurt hier?? Piet is door een put, gevolgd door een flinke hobbel de macht over het stuur kwijtgeraakt, net zo’n stomme val als ik drie weken geleden gehad heb.
Gelukkig komt Piet er beter vanaf, toch wat lelijke schaafwonden en lichte schade aan de fiets. Nadat ik hem teruggebracht heb en aan de goede zorgen van Ivette overgelaten heb, gaan we met enige vertraging weer op weg voor de geplande rit.

We trekken het zonnige Spanje in, door het gezellige stadje Les waar we de drukke markt passeren en even begeleid worden door een vrolijk Spaans muziekje. Ted heeft het zwaar vandaag, ik blijf bij hem en gezamenlijk rijden we de Portillon op. Boven eten we even een banaantje en reepje en trekken gedrieën verder naar Bagneres-de-Luchon.
Roel is alvast vooruit gereden om mooie plaatjes te schieten van de waterval die we vlak na de top passeren. In Luchon zijn we weer compleet en beginnen we aan de Peyresourde.

In het begin van de rit had ik behoorlijk stijve benen van de rit in de regen gisteren, na een paar uur zon en warmte gaat het weer en kan ik in het begin van de Peyresourde flink doortrekken, halverwege de klim een lang recht slopend stuk, krijg ik het toch behoorlijk benauwd. Het zweet loopt in straaltjes van onder mijn helm. Geen zuchtje wind, volle zon, geen afkoeling, ZWAAR!!
Ik val stil, verwacht voorbijgestoken te worden, kijk achterom, niets te zien! Verder zwoegen, in de verte zijn de bochten omhoog te zien, dus bijna boven.
Nadat ik net mijn eerste colaatje op heb meld zich Ted, ongelooflijk, bijna dood boven op de Portillon en weer herrezen en als tweede boven in deze veel zwaardere klim. Nico zit er vlak achter, Roel was niet zo gemotiveerd vandaag en wat eerder teruggedraaid.

Boven op de col is het afzien snel vergeten. De bediening supervriendelijk de prijs voor de pannenkoeken vooroorlogs, en een vrolijke goochelaar die iedereen uitdaagt zijn trucjes na te doen zorgt voor een gezellige animatie. Met frisse tegenzin stappen we na een half uurtje genieten weer op de fiets, zijn snel beneden waar we ons de laatste 18km nog even flink warm trappen tegen de forse tegenwind.

Toch niet alleen in Zeeland veel wind!!
De verwondingen van Piet blijken achteraf nog mee te vallen, de dappere man heeft zelfs nog een stuk gefietst deze dag.