Col: Col du Rousset
Departement: Drôme
Zuid: 21 km.
Noord: 23 km.
Stijgings percentage
Departement: Drôme
Zuid: 21 km.
Noord: 23 km.
Stijgings percentage
Zuid: gemiddeld 4%, maximaal 8%
Noord: gemiddeld 2,5% maximaal 7%
September 2006
Weer terug in St. Die voor de tweede keer Col du Rousset.
Het weer kan niet beter, veel zon en weinig wind. Net na het gehucht Chamolac voor aanvang van de klim even een sanitaire stop aan de kant van de weg en een banaantje pellen.
Ik hoor wat geritsel boven me in de wei en zie ineens twee grote koppen van ezels die het schouwspel staan te bewonderen, let daarom even niet op mijn banaan, die breekt spontaan doormidden en valt voor de helft op straat.
Als ik nu maar boven geraak op een half banaantje. Lusten ezels bananen?
Ik heb het gevallen stuk naar ze toe gegooid, maar niet op het resultaat gewacht.
Weer een keer op gang is het volop genieten, lekker zonnetje en een heerlijk lopende col.
Een mooie, rustige weg rond deze tijd van het jaar, ik word af en toe ingehaald door een toerende automobilist of motorrijder.
Even verderop wordt ik nog aangemoedigd door een stel Franse wegwerkers met veegmachines.
Op zo’n col wordt volgens mij bijna dagelijks geveegd, toch liggen hier en daar nog wel stenen, het is vooral bij het afdalen oppassen!
Dit jaar is het ook boven op de col stralend weer, even voor de tunnel een jasje aantrekken en tegelijker tijd even genieten van het uitzicht.
Weer de donkere tunnel in, ze zijn nog steeds met de tunnel bezig en is vooral als je vanuit de felle zon komt erg donker.
Aan de noordzijde is het dit jaar ook prachtig weer, ik heb een route uitgezet door de Vercors, maar halverwege is een belangrijke doorgang (tunnel) afgesloten, er wordt momenteel veel aan de tunnels gewerkt in Frankrijk, dit om ze aan de nieuwe strengere normen te laten voldoen.
Na een snelle blik op de kaart zie ik dat door deze blokkade mijn rondje niet uit te voeren is omdat ik op de terugweg door deze tunnel moet, dus fiets ik richting Villard-de-Lans, langs de indrukwekkende Gorges de la Bourne tot aan Pont-en-Royans.
Hier was mijn draaipunt want het tellertje stond al dik in de 70 km.
Hoewel je de zelfde weg terug rijdt verveeld het geen moment en lijkt het terug weer heel anders, of zie je dingen wat je op de heenweg niet gezien hebt.
De laatste beklimming naar Rousset was na zo’n rit behoorlijk pittig, maar eenmaal door de tunnel is het een heerlijk kwartiertje afdalen in de zon naar St. Die waar het tellertje stopt op 144 km
Noord: gemiddeld 2,5% maximaal 7%
September 2006
Weer terug in St. Die voor de tweede keer Col du Rousset.
Het weer kan niet beter, veel zon en weinig wind. Net na het gehucht Chamolac voor aanvang van de klim even een sanitaire stop aan de kant van de weg en een banaantje pellen.
Ik hoor wat geritsel boven me in de wei en zie ineens twee grote koppen van ezels die het schouwspel staan te bewonderen, let daarom even niet op mijn banaan, die breekt spontaan doormidden en valt voor de helft op straat.
Als ik nu maar boven geraak op een half banaantje. Lusten ezels bananen?
Ik heb het gevallen stuk naar ze toe gegooid, maar niet op het resultaat gewacht.
Weer een keer op gang is het volop genieten, lekker zonnetje en een heerlijk lopende col.
Een mooie, rustige weg rond deze tijd van het jaar, ik word af en toe ingehaald door een toerende automobilist of motorrijder.
Even verderop wordt ik nog aangemoedigd door een stel Franse wegwerkers met veegmachines.
Op zo’n col wordt volgens mij bijna dagelijks geveegd, toch liggen hier en daar nog wel stenen, het is vooral bij het afdalen oppassen!
Dit jaar is het ook boven op de col stralend weer, even voor de tunnel een jasje aantrekken en tegelijker tijd even genieten van het uitzicht.
Weer de donkere tunnel in, ze zijn nog steeds met de tunnel bezig en is vooral als je vanuit de felle zon komt erg donker.
Aan de noordzijde is het dit jaar ook prachtig weer, ik heb een route uitgezet door de Vercors, maar halverwege is een belangrijke doorgang (tunnel) afgesloten, er wordt momenteel veel aan de tunnels gewerkt in Frankrijk, dit om ze aan de nieuwe strengere normen te laten voldoen.
Na een snelle blik op de kaart zie ik dat door deze blokkade mijn rondje niet uit te voeren is omdat ik op de terugweg door deze tunnel moet, dus fiets ik richting Villard-de-Lans, langs de indrukwekkende Gorges de la Bourne tot aan Pont-en-Royans.
Hier was mijn draaipunt want het tellertje stond al dik in de 70 km.
Hoewel je de zelfde weg terug rijdt verveeld het geen moment en lijkt het terug weer heel anders, of zie je dingen wat je op de heenweg niet gezien hebt.
De laatste beklimming naar Rousset was na zo’n rit behoorlijk pittig, maar eenmaal door de tunnel is het een heerlijk kwartiertje afdalen in de zon naar St. Die waar het tellertje stopt op 144 km
No comments:
Post a Comment