Zuid-Limburg

Datum: 14 juli

Kleine opwarmer voor de “Sean Kelly”, vandaag vroeg vertrokken richting Zuid-Limburg. De laatste dagen steeds maar regen, vandaag gelukkig volop zon en een aangename temperatuur. Toch nog wel een stevig windje, er is altijd wel wat te zeuren niet waar?

We hebben gekozen voor de meest bekende bergjes uit de Amstel Gold Race en volgen een groot deel van de Mergelland Route. Dit is voor mij al jaren lang bekend fietsterrein. Voor mij het meest uitdagende fietsgebied van Nederland, lekker klimgebied!
Wij hebben onder ideale omstandigheden weer flink wat kilometers en klimmetjes weggetrapt.

Vertrekpunt: Camping Oriëntaal, Berg en Terblijt
Eerste klim vanuit Valkenburg de Daalhemmerberg, een lekkere opwarmer en hier al aanmoedigingen van vroege koffiedrinkers op een terras.
Na een snelle afdaling de tweede klim, de Geulhemmerberg. Door wat problemen aan een van de fietsen even de fietsenmaker in Berg bezocht, dit was niet zo’n snelle pitsstop, drie kwartier oponthoud!
Na deze verloren tijd snel door naar de Bemelerberg, en in razende vaart naar sibbe. Weer zo’n heerlijke afdaling (Sibbegrubbe), pas op voor de twee tieten (verkeersremmers) je wordt bijna gelanceerd.
Eenmaal terug op het vlakke bereiden we ons voor op toch wel de zwaarste puist in Limburg de Keuterberg. Ieder jaar wordt dat kreng steiler, ieder jaar weer een tandje lichter. Maar eenmaal boven toch maar weer trots dat het gelukt is.
Boven even op elkaar wachten en nog nahijgend de Dode Man afduiken, hierna richting Gulpen, hier pakken we de langste, meest matige klim vanuit Gulpen de Koning van Spanje, en een rondje terug over Gulpen richting Margraten.
Vanaf Margraten volgen we een groot zuidelijk deel van de “Mergelland Route” het gaat hier langs de grens constant op en af, een prachtig gebied.

In Slenaken houden wij de koffiestop met een heerlijk appelpuntje, zodat we weer met nieuwe energie aan de Loorberg kunnen beginnen.
Van hieruit richting vaals met voor vandaag wel de mooiste en de langste klim “Camerig”, nog even binnendoor de grens over België in, via het plaatsje Gemmenich de Vaalserberg op, de laatste echte klim van vandaag dus hier nog even alle registers open en volle bak naar boven.
Via Vijlen, Wijlre en Schin op Geul weer terug naar Valkenburg waar we als laatste op ons gemak de Sibbegrubbe bedwingen daarna nog een stukje vlak met een inmiddels flink toegenomen wind op kop.
Met een stand van 105km op de teller stappen we moe maar voldaan van de fiets en genieten (terwijl het net licht begint te spetteren) van een heerlijke donkere trappist!

Nadeel in deze periode is het al vrij drukke vakantieverkeer, je merkt gewoon dat het hier de laatste jaren veel drukker geworden is op de weg.
Ook het aantal sportieve fietsers is fors toegenomen, dit veroorzaakt best wel wat spanning in het verkeer.
Automobilisten begrijpen niet dat je in waaiervorm ietsje buiten het aangeduide fietspad rijdt en rijden moedwillig bijna de haren van je benen. Snelle fietsers vinden het nodig anderen in te halen over de verkeerde weghelft, ook nog vlak voor een bocht, waardoor de automobilisten zich rot schrikken.


Misschien is die agressie wel een beeld van deze tijd, maar als er geclaxonneerd wordt is het misschien beter even vriendelijk te zwaaien naar de bestuurder in plaats van het bekende middelvingertje op te steken.

Geniet van het Limburgse land, en probeer zoveel mogelijk de verkeersregels in acht te nemen.

Ardennen weekend Middelkamp, dag 2

Datum: 17 juni

Zondags was iedereen weer redelijk hersteld en vertrokken we met een heerlijk zonnetje, en een lekker temperatuurtje voor onze tweede rit. Weer zo’n prachtig tochtje door de Ardennen. Eerst weer een stukje afdalen, nu veel minder koud dan de vorige dag, weer even vlak over de drukke N633, nu linksaf voor de eerste klim. Ook weer vanaf hier een heerlijk en rustig fietsgebied met volop klimmen en dalen. Sommige mannen hebben de vorige dag nog niet helemaal verteerd en zien echt af! Het blijft natuurlijk een zware rit als je er door zit, maar de mannen worden wel constant ondersteund door anderen met peptalk en af en toe een zetje!!
Zelf heb ik door mijn verkorte rit van de vorige dag, en de aangename temperatuur een goed gevoel. Heerlijk als je in deze omgeving weer voluit kan gaan.

Halfkoers met z’n allen een heerlijk zonnig terras aangedaan, het eten en de bediening was hier super. Helaas was de aanvoer van het eten niet zo gelijkmatig, waardoor sommigen van ons net na de laatste hap alweer in het zadel moesten. Wat vooral bij de lasagne nogal voor lichte maagproblemen zorgde bij onze Engelse vriend.
Veel bewondering trouwens voor deze taaie rakker, op die leeftijd in deze omgeving nog volop voorin de groep meefietsen, een geweldige oude krijger die Ted.
Na de nog enkele lastige klimmen was het rustig in groepetto uitbollen naar ons verblijf, waar nog een heerlijk soepje op ons stond te wachten, en moe maar voldaan weer richting Zeeland.

Wat een geweldige verzorging dit weekend, nogmaals bedankt Nel & Nel.
Ook de mannen die dit georganiseerd hebben, prima werk, bedankt.

Ardennen weekend Middelkamp, dag 1

Datum: 16 juni

Op pad met Middelkamp! Na een afwezigheid van ruim 25 jaar weer lid geworden van ZRTC Middelkamp en mij aangemeld voor het Ardennen weekend.

Het was eerst twijfelachtig of ik deel kon nemen, was door een onbenullig valpartijtje een week eerder, vrij hard met mijn kokosnoot in aanraking gekomen met het wegdek. Met als gevolg een geblokkeerde nek, met behulp van spierverslappers en pijnstillers net op tijd hersteld, en mij op vrijdag bij de rest van het peloton aangemeld.

Na een voorspoedige reis aangekomen in een zonovergoten Remouchamps. Een geweldig mooi onderkomen. Wat mij betreft een aanrader om voor de volgende keer, nogmaals als onderdak te dienen.
Na de reis was het even genieten op het terras van een lekker biertje, de stemming zat er al gauw in en de sterke verhalen over vorige prestaties en de stoute plannen voor de komende dagen werden aan verschillende tafels doorgenomen.
Terwijl de heren op deze manier zich al aardig aan het opwarmen waren voor de komende dagen, zorgden de dames Nel & Nel voor het eten.
Hun taak was al wat lichter gemaakt door enkele zeer sportieve heren die niet alleen overdag al wat ingefietst hadden, maar ook de piepers hadden gejast, keurig mannen!
Na een heerlijke maaltijd en een gezellige avond redelijk vroeg naar bed, na een onrustig nachtje (toch even wennen zo’n slaapzaaltje met die mannen om je heen) weer vroeg uit de veren.

Na een goed verzorgd ontbijt startklaar voor de eerste rit. We vertrekken met een helder blauwe lucht, met hier en daar een dreigend wolkje. Vanuit het verblijf is het 3km dalen en op dit vroege uur, met de wind op kop nog behoorlijk fris.
Na een klein stukje drukke route (N633) slaan we rechtsaf en krijgen gelijk de eerste serieuze klim te verwerken.
Het peloton wordt hier al gelijk flink uit elkaar getrokken. Ook ik wil mezelf even uittesten en geef even vol gas naar boven. Eenmaal boven voel ik dat het met mijn nek nog niet zo geweldig is, en besluit het voor de rest van de dag maar wat rustiger aan te doen, zover dit mogelijk is in deze omgeving!

Er wordt zeer sociaal gereden, ieder rijd zijn eigen tempo naar boven. En eenmaal boven wordt er netjes gewacht. De mannen in de achtergrond rijden ook niet alleen, zodat iemand met kramp of pech nooit alleen achterblijft.
De route staat duidelijk aangegeven met bordjes, en ook de gidsen Roel en Loek weten hier goed de pad. Een pracht route, schitterend klimwerk, prachtige vergezichten, en heerlijk afdalen.
Het weer is ondertussen wat betrokken, op sommige stukken een harde koude zijwind en ook even licht gespetter.
De stop onderweg was goed gepland, toen ieder zat te genieten van de soep en tosti gingen de hemelsluizen even flink open.

Voor het tweede deel van de route melde Rinus zich af, het was nog iets te zwaar terrein voor hem (na 30 jaar niet fietsen!) en de kramp was er al een paar keer behoorlijk ingeschoten. Omdat mijn nek ook niet zo super was ben ik met Rinus meegedraaid voor een rustige terugtocht van 20km langs de rivier.
De overige mannen hadden op het vervolg van de tocht nog af te rekenen met verschillende lekke banden, en werden ook nog getrakteerd op een flinke hagelbui. Bij aankomst zagen sommige bekkies er behoorlijk uitgewoond uit. Maar na een lekker biertje kwamen de sterke verhalen al snel weer naar boven, en werd er weer flink gelachen.
Het eten smaakte na zo’n inspanning dubbel lekker, en met slapen had nu zeker niemand problemen.