Datum: 14 juli
Kleine opwarmer voor de “Sean Kelly”, vandaag vroeg vertrokken richting Zuid-Limburg. De laatste dagen steeds maar regen, vandaag gelukkig volop zon en een aangename temperatuur. Toch nog wel een stevig windje, er is altijd wel wat te zeuren niet waar?
We hebben gekozen voor de meest bekende bergjes uit de Amstel Gold Race en volgen een groot deel van de Mergelland Route. Dit is voor mij al jaren lang bekend fietsterrein. Voor mij het meest uitdagende fietsgebied van Nederland, lekker klimgebied!
Wij hebben onder ideale omstandigheden weer flink wat kilometers en klimmetjes weggetrapt.
Vertrekpunt: Camping Oriëntaal, Berg en Terblijt
Eerste klim vanuit Valkenburg de Daalhemmerberg, een lekkere opwarmer en hier al aanmoedigingen van vroege koffiedrinkers op een terras.
Na een snelle afdaling de tweede klim, de Geulhemmerberg. Door wat problemen aan een van de fietsen even de fietsenmaker in Berg bezocht, dit was niet zo’n snelle pitsstop, drie kwartier oponthoud!
Na deze verloren tijd snel door naar de Bemelerberg, en in razende vaart naar sibbe. Weer zo’n heerlijke afdaling (Sibbegrubbe), pas op voor de twee tieten (verkeersremmers) je wordt bijna gelanceerd.
Eenmaal terug op het vlakke bereiden we ons voor op toch wel de zwaarste puist in Limburg de Keuterberg. Ieder jaar wordt dat kreng steiler, ieder jaar weer een tandje lichter. Maar eenmaal boven toch maar weer trots dat het gelukt is.
Boven even op elkaar wachten en nog nahijgend de Dode Man afduiken, hierna richting Gulpen, hier pakken we de langste, meest matige klim vanuit Gulpen de Koning van Spanje, en een rondje terug over Gulpen richting Margraten.
Vanaf Margraten volgen we een groot zuidelijk deel van de “Mergelland Route” het gaat hier langs de grens constant op en af, een prachtig gebied.
In Slenaken houden wij de koffiestop met een heerlijk appelpuntje, zodat we weer met nieuwe energie aan de Loorberg kunnen beginnen.
Van hieruit richting vaals met voor vandaag wel de mooiste en de langste klim “Camerig”, nog even binnendoor de grens over België in, via het plaatsje Gemmenich de Vaalserberg op, de laatste echte klim van vandaag dus hier nog even alle registers open en volle bak naar boven.
Via Vijlen, Wijlre en Schin op Geul weer terug naar Valkenburg waar we als laatste op ons gemak de Sibbegrubbe bedwingen daarna nog een stukje vlak met een inmiddels flink toegenomen wind op kop.
Met een stand van 105km op de teller stappen we moe maar voldaan van de fiets en genieten (terwijl het net licht begint te spetteren) van een heerlijke donkere trappist!
Nadeel in deze periode is het al vrij drukke vakantieverkeer, je merkt gewoon dat het hier de laatste jaren veel drukker geworden is op de weg.
Ook het aantal sportieve fietsers is fors toegenomen, dit veroorzaakt best wel wat spanning in het verkeer.
Automobilisten begrijpen niet dat je in waaiervorm ietsje buiten het aangeduide fietspad rijdt en rijden moedwillig bijna de haren van je benen. Snelle fietsers vinden het nodig anderen in te halen over de verkeerde weghelft, ook nog vlak voor een bocht, waardoor de automobilisten zich rot schrikken.
Misschien is die agressie wel een beeld van deze tijd, maar als er geclaxonneerd wordt is het misschien beter even vriendelijk te zwaaien naar de bestuurder in plaats van het bekende middelvingertje op te steken.
Geniet van het Limburgse land, en probeer zoveel mogelijk de verkeersregels in acht te nemen.
We hebben gekozen voor de meest bekende bergjes uit de Amstel Gold Race en volgen een groot deel van de Mergelland Route. Dit is voor mij al jaren lang bekend fietsterrein. Voor mij het meest uitdagende fietsgebied van Nederland, lekker klimgebied!
Wij hebben onder ideale omstandigheden weer flink wat kilometers en klimmetjes weggetrapt.
Vertrekpunt: Camping Oriëntaal, Berg en Terblijt
Eerste klim vanuit Valkenburg de Daalhemmerberg, een lekkere opwarmer en hier al aanmoedigingen van vroege koffiedrinkers op een terras.
Na een snelle afdaling de tweede klim, de Geulhemmerberg. Door wat problemen aan een van de fietsen even de fietsenmaker in Berg bezocht, dit was niet zo’n snelle pitsstop, drie kwartier oponthoud!
Na deze verloren tijd snel door naar de Bemelerberg, en in razende vaart naar sibbe. Weer zo’n heerlijke afdaling (Sibbegrubbe), pas op voor de twee tieten (verkeersremmers) je wordt bijna gelanceerd.
Eenmaal terug op het vlakke bereiden we ons voor op toch wel de zwaarste puist in Limburg de Keuterberg. Ieder jaar wordt dat kreng steiler, ieder jaar weer een tandje lichter. Maar eenmaal boven toch maar weer trots dat het gelukt is.
Boven even op elkaar wachten en nog nahijgend de Dode Man afduiken, hierna richting Gulpen, hier pakken we de langste, meest matige klim vanuit Gulpen de Koning van Spanje, en een rondje terug over Gulpen richting Margraten.
Vanaf Margraten volgen we een groot zuidelijk deel van de “Mergelland Route” het gaat hier langs de grens constant op en af, een prachtig gebied.
In Slenaken houden wij de koffiestop met een heerlijk appelpuntje, zodat we weer met nieuwe energie aan de Loorberg kunnen beginnen.
Van hieruit richting vaals met voor vandaag wel de mooiste en de langste klim “Camerig”, nog even binnendoor de grens over België in, via het plaatsje Gemmenich de Vaalserberg op, de laatste echte klim van vandaag dus hier nog even alle registers open en volle bak naar boven.
Via Vijlen, Wijlre en Schin op Geul weer terug naar Valkenburg waar we als laatste op ons gemak de Sibbegrubbe bedwingen daarna nog een stukje vlak met een inmiddels flink toegenomen wind op kop.
Met een stand van 105km op de teller stappen we moe maar voldaan van de fiets en genieten (terwijl het net licht begint te spetteren) van een heerlijke donkere trappist!
Nadeel in deze periode is het al vrij drukke vakantieverkeer, je merkt gewoon dat het hier de laatste jaren veel drukker geworden is op de weg.
Ook het aantal sportieve fietsers is fors toegenomen, dit veroorzaakt best wel wat spanning in het verkeer.
Automobilisten begrijpen niet dat je in waaiervorm ietsje buiten het aangeduide fietspad rijdt en rijden moedwillig bijna de haren van je benen. Snelle fietsers vinden het nodig anderen in te halen over de verkeerde weghelft, ook nog vlak voor een bocht, waardoor de automobilisten zich rot schrikken.
Misschien is die agressie wel een beeld van deze tijd, maar als er geclaxonneerd wordt is het misschien beter even vriendelijk te zwaaien naar de bestuurder in plaats van het bekende middelvingertje op te steken.
Geniet van het Limburgse land, en probeer zoveel mogelijk de verkeersregels in acht te nemen.
No comments:
Post a Comment