Passo di San Marco

Woensdag 19 september
Passo di San Marco
Alt. 1985m.
Col 26,6 km.

Totaal Afstand: 70 km.

Op deze zonnige najaarsdag staat de volgende uitdaging op het programma, de “Passo di San Marco” een bekende col uit de “Giro” de ronde van Italië.
En dat is duidelijk, vanaf het begin van de klim staan overal aanmoedigingen op de weg gekalkt, ook de bekende Duitse duivel “Didi” heeft om de zoveel kilometer enorme fietsen op de weg geschilderd, zelfs de legendarische Pantani wordt nog vermeld.

Het eerste stuk van de route langs het Como meer heb ik deze week al gefietst, geen prettig stuk, héél druk en héél veel tunnels. Dus schuif ik mijn fiets achter in de auto en rij naar het plaatsje Traona.

Vanuit dit plaatsje is het ongeveer 8km vlak naar Morbegno, al lekker op temperatuur rij ik Morbegno binnen, hier is de col duidelijk aangegeven en de klim begint hier meteen, het is gelijk stevig het stadje uitklimmen.
In het begin van de klim komt er een oude mercedes naast mij rijden met daarin een echtpaar op leeftijd, door het openstaande raam begint een grote Italiaanse oma een heel verhaal af te steken, verstaan kon ik ze niet maar ik denk dat het goedbedoelde aanmoedigingen zijn. Na wat vriendelijk heen en weer zwaaien geeft opa gas, en met het achterlaten van een zwarte rookpluim laten ze mij weer in alle eenzaamheid verder zwoegen.

Het is aan deze kant grotendeels bos wat bij het klimmen heerlijk koel is, al gauw krijg je een mooi zicht op het plaatsje Morbegno, na de lastige begin kilometers komen je op een makkelijker gedeelte en is het, af en toe in een heerlijk zonnetje heerlijk peddelen richting Alberedo per San Marco.
Meestal vlakt het stijgingspercentage in bergdorpjes af. Niet hier in Alberedo, een paar haarspeldbochten hier, kondigen het zwaarste gedeelte van de klim aan! Een stuk van 3 a 4km met percentages van 12/13% (gemeten op mijn nieuwe hoogte meter!)
Op mijn compact verzet(34/27) kan ik dit niet echt op souplesse behappen, krijg flinke rugpijn van het duwen, en vraag me al na een paar kilometer af, hoe lang nog?
De volgende vakantie toch maar een trippeltje?
Maar plotseling neemt het steile wat af en gaat het makkelijker, ik zit nu al boven de 1600m. en rij nu langs de donkere kant van de berg, hier is het rond het vriespunt en er ligt een dun laagje sneeuw in de berm.
Weer aan de zon zijde van de col krijg je zelfs nog een redelijk stukje vlak, daarna nog even inspannen voor het laatste zware stuk. Maar hier in dit kale gedeelte zie je de top al in de verte liggen.

Een groepje boeren waren volop bezig koeien in een transportwagen te drijven, dus voorzichtig er langs en verder naar boven. Bij een volgende bocht viel mijn oog op een Alpenmarmot, een flink exemplaar die mij zittend op zijn achterpoten nauwlettend in de gaten hield. Zo iets zie je niet bij ons in Zeeland in je achtertuin.
Nu nog enkele bochten en dan boven op de kale top, 1985m. een nieuw record voor mij!
Slechts hier en daar wandelaars en enkele geparkeerde auto’s, dus even genieten van het uitzicht, wat eten en drinken en weer naar beneden duiken.
Het eerste stuk afdalen is ijskoud, vooral in de schaduw. Al snel haal ik de veewagen met koeien in die bij het nemen van de bochten een waar (koeien)bellen concert geeft.
Weer terug op 1500m. wordt de temperatuur wat aangenamer en zie ik al snel Morbegno onder mij liggen. Eenmaal door Morbegno ben ik al weer aardig op temperatuur en het laatste stukje naar Traona doe ik op het gemak. Deze dag totaal 70 kilometer.
Een pittig klimdagje, maar zeker de moeite waard!