Col: Pas de Peyrol
Département : Auvergne
west: 29 km.
Stijgings percentage
Gemiddeld : 3%
Maximaal : 17%
Een rit vanuit onze standplaats Beaulieu (bij Bort-les-Orgues) in de Auvergne.
Na het ontwaken en een snelle blik tussen de gordijnen door, blijkt de wereld heel klein, mist!
Na het ontbijt nog steeds mist, toch vol goede moed de fiets in de auto geschoven en onderweg naar Pas de Peyrol.
De bedoeling is vanuit Mauriac te starten. De rit met de auto is niet prettig, véél mist en véél bochten. Maar voor Mauriac komt af en toe het zonnetje flauwtjes door.
Bij het binnenrijden van Mauriac is het plots helder en schijnt het zonnetje, precies op tijd!
Vanuit Mauriac is het ongeveer 16km over de drukke en niet zo interessante D922 tot aan de splitsing met de D680 naar links, hier begint de Pas de Peyrol, tot aan Salers (genoemd naar de Salers koeien? Of zijn de koeien naar Salers vernoemd?) is het lichtlopend vals plat omhoog.
Net na Salers is de temperatuur behoorlijk opgelopen en kan de windstopper uit. Gelijk even de blaas legen, en een banaantje pellen. Terwijl ik mijn sanitaire behoefte doe word ik voorbij gereden door een franse wielrenner, een snelle jongen zo te zien.
Nadat ik de windstopper en het banaantje weggewerkt heb, trek ik mij weer op gang. Tot mijn verbazing krijg ik na een paar bochten de fransman weer in het vizier.
Dit geeft me moed en omdat het op dit deel niet al te stijl is versnel ik wat. Ik loop langzaam op mijn voorganger in, dat kost bergop toch nogal wat tijd en energie.
Na ongeveer 10minuten zit ik bij mijn jonge collega in het wiel, even tijd om te herstellen!
Even lekker in het wiel, uit de wind en vooral genieten van het uitzicht. Een prachtig panorama aan de rechterkant, over het dal en de erachter liggende bergen.
Na een aantal bochten ben ik weer wat hersteld, en omdat de wind hier behoorlijk gaat blazen wil ik mijn metgezel even laten zien dat wij, in zeeland veel wind gewend zijn, en nestel mij voor hem op kop.
Bij de splitsing D680/D12 hoor ik achter mij een kort bon route, en slaat de Fransoos linksaf.
Weer solo, een stukje door een dicht bos met een prachtige waterval op de rechtse kant, ik voel me super met superbenen, wat gaat het licht vandaag.
Maar dan, een groot bord voor de Cyclisten, Pas de Peyrol nog 4 kilometer, gemiddelde stijging 10%, en ja hoor hier begint het echte klimwerk, het is iedere kilometer worstelen.
Op het wegdek is met grote letters “COURAGE” gekalkt, en dat heb je hier nodig. De laatste 2 kilometer, “DUR DUR” op het wegdek, inderdaad het loopt hier wreed stijl! Zeer zwaar. Dan de laatste kilometer met stukken van 17% is het zwalken op de fiets, hijgen en vechten tegen je lijf dat maar een ding wil, stoppen!
Maar als je dan boven bent, dat gevoel, machtig!!!
Even genieten van het uitzicht, wat drinken tussen de vele toeristen en dagjesmensen, windstopper weer aan en dan 29 kilometer heerlijk uitbollen berg af, en terug naar Mauriac.
Weer een heerlijk stukje gefietst.
Département : Auvergne
west: 29 km.
Stijgings percentage
Gemiddeld : 3%
Maximaal : 17%
Een rit vanuit onze standplaats Beaulieu (bij Bort-les-Orgues) in de Auvergne.
Na het ontwaken en een snelle blik tussen de gordijnen door, blijkt de wereld heel klein, mist!
Na het ontbijt nog steeds mist, toch vol goede moed de fiets in de auto geschoven en onderweg naar Pas de Peyrol.
De bedoeling is vanuit Mauriac te starten. De rit met de auto is niet prettig, véél mist en véél bochten. Maar voor Mauriac komt af en toe het zonnetje flauwtjes door.
Bij het binnenrijden van Mauriac is het plots helder en schijnt het zonnetje, precies op tijd!
Vanuit Mauriac is het ongeveer 16km over de drukke en niet zo interessante D922 tot aan de splitsing met de D680 naar links, hier begint de Pas de Peyrol, tot aan Salers (genoemd naar de Salers koeien? Of zijn de koeien naar Salers vernoemd?) is het lichtlopend vals plat omhoog.
Net na Salers is de temperatuur behoorlijk opgelopen en kan de windstopper uit. Gelijk even de blaas legen, en een banaantje pellen. Terwijl ik mijn sanitaire behoefte doe word ik voorbij gereden door een franse wielrenner, een snelle jongen zo te zien.
Nadat ik de windstopper en het banaantje weggewerkt heb, trek ik mij weer op gang. Tot mijn verbazing krijg ik na een paar bochten de fransman weer in het vizier.
Dit geeft me moed en omdat het op dit deel niet al te stijl is versnel ik wat. Ik loop langzaam op mijn voorganger in, dat kost bergop toch nogal wat tijd en energie.
Na ongeveer 10minuten zit ik bij mijn jonge collega in het wiel, even tijd om te herstellen!
Even lekker in het wiel, uit de wind en vooral genieten van het uitzicht. Een prachtig panorama aan de rechterkant, over het dal en de erachter liggende bergen.
Na een aantal bochten ben ik weer wat hersteld, en omdat de wind hier behoorlijk gaat blazen wil ik mijn metgezel even laten zien dat wij, in zeeland veel wind gewend zijn, en nestel mij voor hem op kop.
Bij de splitsing D680/D12 hoor ik achter mij een kort bon route, en slaat de Fransoos linksaf.
Weer solo, een stukje door een dicht bos met een prachtige waterval op de rechtse kant, ik voel me super met superbenen, wat gaat het licht vandaag.
Maar dan, een groot bord voor de Cyclisten, Pas de Peyrol nog 4 kilometer, gemiddelde stijging 10%, en ja hoor hier begint het echte klimwerk, het is iedere kilometer worstelen.
Op het wegdek is met grote letters “COURAGE” gekalkt, en dat heb je hier nodig. De laatste 2 kilometer, “DUR DUR” op het wegdek, inderdaad het loopt hier wreed stijl! Zeer zwaar. Dan de laatste kilometer met stukken van 17% is het zwalken op de fiets, hijgen en vechten tegen je lijf dat maar een ding wil, stoppen!
Maar als je dan boven bent, dat gevoel, machtig!!!
Even genieten van het uitzicht, wat drinken tussen de vele toeristen en dagjesmensen, windstopper weer aan en dan 29 kilometer heerlijk uitbollen berg af, en terug naar Mauriac.
Weer een heerlijk stukje gefietst.
A ride from our residence Beaulieu (nearby Bort-les-Orgues) in the Auvergne. After awakening and a fast look between the curtains, appears the world very small, fog! After breakfast still fog, nevertheless with lots of good courage putting the bicycle in the car and underway to Pas the Peyrol.
The intention is starting in Mauriac. The ride with the car is not pleasant, much fog and the road very winding. When I drove into Mauriac, it suddenly cleared up and the sun shines, exactly on time!
From Mauriac it is approximately 16km on the busy motorway D922, not so interesting, till the turn with the D680 to the left, here the Pas de Peyrol starts, till up to Salers (called to the Salers cows? Or have the cows been named to Salers?) the road is lightly rising, as we call it false flat (vals plat).
Just after Salers the temperature has considerably risen and I can take off my wind jacket. In the same time a moment for a little pee, and peeling a banana. When I where doing my sanitary need, an France cyclist passes me by. By the looks a fast guy.
After I have put away my wind jacket and eat my banana, I paced on. At my surprise I’ve got, after a couple turnings, the French man in sight. This gives me courage and because it is not to heavy climbing on this part of the road, I accelerate some. I approach slowly to the rider in front of me, on a climb it cost nevertheless much time and energy.
After approximately 10minuten I stick in the wheel of my young colleague. A little time to recuperate. Just a moment in the wheel, less wind and especially enjoying the view.
A splendid panorama at the right-hand side, the valley and the mountains on the other side of the valley. After a number of turnings I was somewhat recuperated, and because the wind blows here very strongly, I want to show my companion, that we riders from Zeeland, (a province of the Nederland’s) know what it is to ride against the wind. So I take over the head position. When the road branched of in D680/D12 I heart a short “bon route” behind me and the French man turned left.
Solo again, riding threw a peace off dark forest with a splendid water fall on the right side, I feel superb today with superb strong legs, it goes very smoothly today. But then, a large information singe for the cyclist, Pas the Peyrol 4 kilometres, average increase 10%, and here starts the real climb, it is every kilometre a struggle.
On the pavement has been plastered with large characters "COURAGE", and that’s what you need here. The last 2 kilometres, "DUR DUR" on the pavement, indeed it runs here cruelly style! Very heavy.
Then the last kilometre with pieces of 17%, swinging across the road on the bicycle, getting no breath, your body wants to do one thing, stop!!!
But when you are on top, that feeling, wonderful!!! A moment for enjoying the view, a drink with the many tourists and the day-trippers, putting on my wind jacket and going for a lovely downhill for 29 kilometres, and finely to Mauriac.
A delicious piece of cycling today.
The intention is starting in Mauriac. The ride with the car is not pleasant, much fog and the road very winding. When I drove into Mauriac, it suddenly cleared up and the sun shines, exactly on time!
From Mauriac it is approximately 16km on the busy motorway D922, not so interesting, till the turn with the D680 to the left, here the Pas de Peyrol starts, till up to Salers (called to the Salers cows? Or have the cows been named to Salers?) the road is lightly rising, as we call it false flat (vals plat).
Just after Salers the temperature has considerably risen and I can take off my wind jacket. In the same time a moment for a little pee, and peeling a banana. When I where doing my sanitary need, an France cyclist passes me by. By the looks a fast guy.
After I have put away my wind jacket and eat my banana, I paced on. At my surprise I’ve got, after a couple turnings, the French man in sight. This gives me courage and because it is not to heavy climbing on this part of the road, I accelerate some. I approach slowly to the rider in front of me, on a climb it cost nevertheless much time and energy.
After approximately 10minuten I stick in the wheel of my young colleague. A little time to recuperate. Just a moment in the wheel, less wind and especially enjoying the view.
A splendid panorama at the right-hand side, the valley and the mountains on the other side of the valley. After a number of turnings I was somewhat recuperated, and because the wind blows here very strongly, I want to show my companion, that we riders from Zeeland, (a province of the Nederland’s) know what it is to ride against the wind. So I take over the head position. When the road branched of in D680/D12 I heart a short “bon route” behind me and the French man turned left.
Solo again, riding threw a peace off dark forest with a splendid water fall on the right side, I feel superb today with superb strong legs, it goes very smoothly today. But then, a large information singe for the cyclist, Pas the Peyrol 4 kilometres, average increase 10%, and here starts the real climb, it is every kilometre a struggle.
On the pavement has been plastered with large characters "COURAGE", and that’s what you need here. The last 2 kilometres, "DUR DUR" on the pavement, indeed it runs here cruelly style! Very heavy.
Then the last kilometre with pieces of 17%, swinging across the road on the bicycle, getting no breath, your body wants to do one thing, stop!!!
But when you are on top, that feeling, wonderful!!! A moment for enjoying the view, a drink with the many tourists and the day-trippers, putting on my wind jacket and going for a lovely downhill for 29 kilometres, and finely to Mauriac.
A delicious piece of cycling today.
1 comment:
Leuk om zo op elkaars fietsblogs te worden geattendeerd. Ga ik binnenkort zeker lezen. De kunst komt zeker ook nog wel een keer.
Post a Comment