In "la douce France" voel ik me in mijn element, ik hou van bergen, de woeste natuur, de ruimte, het gevoel van vrijheid, de uitdaging, één andere onbekende omgeving, een nieuwe wereld ontdekken ……………
Maar het is natuurlijk niet altijd vakantie, en met veel plezier rij ik dan mijn woensdagavond en zondagmorgen ritjes bij de plaatselijke toerclub, een gezellige club waar heel sociaal gereden wordt, en het soms, als de snelle mannen er zin in hebben, de laatste vijf kilometer even volle bak gaat, en er even (asociaal) doorgekacheld wordt.
Het vakantie gevoel krijg ik weer enigszins terug bij mijn zaterdagse ritjes in België, tijdens de “Semi Klassiekers” van de Vlaamse Wielerbond.
Op zo’n korte afstand van Zeeland ( maximaal anderhalf uur rijden) en toch een compleet andere wereld………………….
We vertrekken meestal om half zeven, zeven uur en zijn dan mooi op tijd om met de middenmoot te vertrekken.
De vertrekpunten zijn altijd ruim van te voren met speciale bordjes aangegeven en ter plaatse wordt je netjes naar een parkeerplaats geleid.
Even snel omkleden en inschrijven, iedereen wil snel starten maar hier moet je echt wel even geduld hebben. Ondanks de meestal vele deelnemers, wordt dit toch, dankzij de vele vrijwilligers zeer snel afgehandeld
De route is duidelijk uitgepijld. De verzorging is echt buitengewoon goed, je wordt gewoon overal verwent met heerlijke koek, lekker fruit, en verschillende sportdranken.
Door de vele deelnemers kan je meestal voor je zelf een groepje uitzoeken "snel"……
Of wat rustiger aan………….
Echte bergen zijn er niet maar het is bijna overal heuvelachtig, met hier en daar een flinke kuitenbijter.
En als je van de meestal 130km toch zo’n 80 a 90km in flink tempo, in heuvelachtig gebied fietst is dat behoorlijk afzien. En hoe gek het ook klinkt, afzien willen wij toch?? Nietwaar?
Na die klimmetjes, met op de top vaak prachtige vergezichten, weer van die heerlijke slingerende afdalingen…………
Soms razendsnel en spectaculair……………
In sommige tochten ook nog stukjes ouderwetse kasseistrook, even op de grote plaat voluit erover heen rammelen! Of toch maar in het gootje?
Vooral ook genieten van de mooie omgeving…………….
Op sommige momenten niet te hard jakkeren, maar ook oog hebben voor kunst langs de route…………. 
Maar vooral op de weg blijven letten!!! 
Een aparte ervaring was dit jaar een omleiding over de wielerbaan. Mijn eerste ervaring op het “ovaal”. Prachtig!!!
Op de VWB tochten is gewoon niets aan te merken, helaas de enkele regenbui heeft de organisatie niet in de hand, maar ja, niet alles kan perfect zijn………..
Wat de ritten ook zo mooi maakt is de gezellige sfeer na afloop, de Belgen noemen het “ambiance”, wat betekent: even nog gezellig samen zijn, de rit analyseren onder het genot van een drankje en soms een hapje!En dan weer op huis aan met de nodige kilometers op de teller, en ook weer met een heel klein beetje vakantie gevoel naar huis.
